The Silpakorn String Orchestra at Chiang Mai University – Sunday February 21st 2559
The Silpakorn String Orchestra at Chiang Mai University – Sunday February 21st 2559
©Jean-Pierre Kirkland2559
ผู้เขียนบทวิจารณ์เป็นนักวิชาการดนตรี (musicology) ที่มาพำนักอยู่ในเชียงใหม่ และเฝ้าติดตามกิจกรรมด้านดนตรีคลาสสิกในประเทศไทยอย่างใกล้ชิด อีกทั้งยังได้ช่วยทำหน้าที่แนะนำดนตรีคลาสสิกให้แก่ผู้ฟังชาวไทยอยู่เป็นประจำ การที่นักวิจารณ์ประเมินวงเครื่องสายของมหาวิทยาลัยศิลปากรไว้สูงมากเช่นนี้ จึงถือว่าเป็นข้อวินิจฉัยของผู้รู้ นักวิจารณ์ชื่นชมการแสดงที่เชียงใหม่ครั้งนี้เป็นอย่างยิ่ง เพราะนักดนตรีเล่นดนตรีด้วยใจรัก ด้วยความหฤหรรษ์ และด้วยความมั่นใจในระดับที่เรียกได้ว่า “ใกล้กับความเป็นวงอาชีพ” แล้ว ในบรรดานักดนตรี 20 คน มีครูร่วมวงอยู่ด้วยเพียง 2 คน คนหนึ่งทำหน้าที่กำกับวงและแสดงเดี่ยวไวโอลิน อีกคนหนึ่งเล่นเชลโล นอกนั้นเป็นนักศึกษาทั้งสิ้น เป็นอีกครั้งหนึ่งที่สถาบันดนตรีห้องแถว ณ ตลิ่งชันได้พิสูจน์ให้เห็นว่า ความสำเร็จมาจากความมุ่งมั่น Jean-Pierre Kirkland สรุปบทวิจารณ์ของเขาว่า “จริงอยู่ที่ความสมบูรณ์ของการแสดงมาจากการฝึกซ้อมอย่างจริงจัง แต่แรงบัลดาลใจที่มาจากครูที่ยอดเยี่ยมมีส่วนสำคัญเช่นกัน” เมื่อไหร่สถาบันต้นสังกัดจะหานิวาสสถานให้พวกเขาที่เกินระดับของห้องแถวเสียที รู้หรือไม่ว่า “คนนอก” เขาคิดอย่างไรกับ “เด็ก” ของตัวเอง
What an incredible treat it was to be in the presence of wonderful music delivered with flair and panache here in Chiang Mai. The Silpakorn String orchestra – all students barring one cello teacher – gave a near-capacity audience at Chiang Mai University a thrilling performance of works by Vivaldi, Holst and Leroy Anderson. The students were inspired and led by Tasana Nagavajara, the fine violinist and international celebrity who was the soloist and director in a wonderful performance of Vivaldi’s iconic masterpiece “The Four Seasons”. Tasana adores this piece of music and never gets tired of playing it and his tremendous energy and enthusiasm communicated itself to the young performers who gave as near a professional performance as could be expected from students whose average age is around 21 years old. In the very centre of the players sat the imperturbable Kittikhun Sodprasert on cello giving great central support to the players. Both the adults are teachers at the university and held in great respect by their students – and little wonder given the quality of the playing. All the nuances, delicate melodies and shimmering qualities of the Vivaldi were eloquently captured by Tasana, and the orchestra of 20 or so performers threw themselves into the music with vigour and energy. In the second half of the concert the exciting “St. Paul’s Suite” by Gustav Holst was equally inspiring – Tasana conducted the group who gave the audience an exhilarating rendition of this classic which incorporates many well known English folk songs. What was amazing in both the Vivaldi and the Holst was the way in which the orchestra managed to cope with the frequent and many changes in rhythm so effectively, demonstrating the old adage that practice makes perfect. With the delightfully amusing Leroy Anderson compositions “The Typewriter” (complete with typewriter soloist!) and “Plink, Plank Plunk” the concert ended on a splendid note.
In 1770 Franz Joseph Haydn wrote a piece of music for four hands on one piano entitled “Il Maestro e Lo Scolare” (The Master and the Student). Little did he imagine how much of a repercussion that would have on the world of music with this performance of “Due Maestri e Gli Scolari” (Two Masters and Their Students), if Haydn could permit such an analogy some 245 years later! This was great music making and an inspiration to all those young people struggling to perfect their own instruments – practice does indeed make perfect but with inspiration from two excellent teachers.